Περασμένα ένα ένα στο χέρι τα γράμματά σου, αφιερώσεις και όμως δεν φαίνεται ούτε ένα σημάδι επάνω στο κορμί μου. Όλα διαλεχτά, όλα με σύνεση, δίχως ίχνος σπατάλης, τα φιλιά. Δεν ακους τίποτα όταν δημιουργείς, όταν είσαι παραδομένος εκεί στην στιγμή σου. Παράδοξο και κατακριτέο που είσαι κύριος του εαυτού σου με χάρη δοσμένη από ψηλά. Τόση μαεστρία που σε χαζεύουν και άγγελοι. Ουδείς μαγεμένος, όλες οι αισθήσεις παρούσες και δε, παρακαλούν να υπερισχύσει η αφή.
Μπορώ να αιτιολογήσω τα πάντα, αλλά όχι την ματιά σου.Αποδοχή, είναι το κάλεσμά σου.