Ευλάβεια

Ξέρω μόνο πως πληγιάζεις και σέρνεσαι στο σκοτάδι σου, ενώ είναι ακόμη μέρα έξω. Σηκώθηκε ένα σμήνος να φύγει, μα κάνει κύκλους , με την ίδια συχνότητα που αλλάζει ο δείκτης στο ρολόι σου. Νιώθεις και εσύ τον παλμό σου μαζί με την εικόνα. Στάθηκες να τραβήξεις φωτογραφία, μπορεί να ήταν και δικαιολογία να προχωρήσουν όλα εμπρός σου, να παρατηρήσεις.

Όταν έχεις μάθει στην φυγή, έτσι ονοματίζεις φυλαχτό και χρισμό.

Την όψη σου αναγνωρίζω μονάχα μέσα στο άγγιγμά σου και πόρισμα βγαίνει αβίαστα.

Θα πεις κι άλλα; όχι τίποτε άλλο, απλά περιμένει το φιλί να ακουμπήσει στα χείλη σου, καρτερικά

Δεν θα ζητήσεις φως, έτσι σε βρήκα, από τα ίχνη μιας ευχής.