Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Και δεν είναι εγωισμός, είναι επιβίωση, μηχανισμός που σε κρατά σε επιφάνεια, να ταξιδεύεις και να επιπλέεις σε ωκεανούς και σε φουρτούνες. Μια ξύλινη σανίδα που έχει φαγωθεί, μα η σύστασή της δεν έχει αλλοιωθεί, θα την αναγνώριζε ο καθένας. Ζεις στο μέγιστο, γιατί δεν μπορείς να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο από το απλό. Αυτό θέλεις, κάτι λιτό και αβίαστο.
Είναι το φιλί που πήρε υπόσταση και μορφή, είναι οι στιγμές που έγιναν πιο ζωηρές, πορφυρές. Ένας άγγελος αν ήσουν, άντεξες σε όσα σε έθεταν σε πειρασμό. Δεν είναι πείσμα η σιωπή, είναι εξιλέωση για όσα ένιωσες. Ένα γυάλινο μπουκάλι που έχει αφομοιωθεί με το υγρό περιβάλλον. Θα σε αναγνωρίσω αν σε αντικρίσω για αυτό μην φοβηθείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: