Κάπως σε αγγίζει όλο αυτό το σκηνικό, νιφάδες να πέφτουν τόσο νωχελικά στο ψυχρό σου πρόσωπο, παγώνοντας δάκρυα πριν καν ξεκινήσουν ταξίδι. Χαίρεσαι, η φήμη σου δεν σε έχει ξεπεράσει, επιβεβαιώνεις τις ιστορίες με τα φιλιά σου. Έχεις βρει το κατάλληλο περιτύλιγμα, ελάχιστα φανταχτερό, με διακριτικότητα, όπως πάντα, θα το τοποθετήσεις κάτω από δέντρο. Σου δίνω προθεσμία ως τα μεσάνυχτα, μετά οφείλεις να εμφανιστείς, καθωσπρέπει και ευσεβής προς την μορφή σου.

Έχω γνωρίσει κόσμο που έχει μαγευτεί, που θέλησε να κατέχει την ύπαρξή μου, μα δεν πίστεψα ποτέ σε αλισβερίσια και καημούς.
Ακόμα ψάχνω έναν τρόπο να φοβηθώ.