Ανοιχτή πρόσκληση στο παρόν, μοιάζει σαν να μην νοιάζεσαι για τίποτα, μα δεν είσαι αρκετά έξυπνος για να συλλογιστείς πως η ίδια η στιγμή είναι το παρελθόν που γίνεται παρόν, που πριν τελειώσεις την σκέψη σου, ήδη μπόρεσες και είδες το μέλλον να τυλίγεται μέσα σε κλάσματα και να απλώνεται σε φιλί. Συγκλονιστική η στιγμή που έπρεπε να πας εκεί, για να έρθεις σώος σε πάτρια εδάφη. Δεν έχεις ανάγκη τίποτα, απλά ένα σπιτικό, μια γωνιά που αισθάνεσαι οικεία, μια αγκαλιά από κάτι δικό σου, μια ψυχή. Αν ξενέρωσες, "συγνώμη", αλλά όχι εγώ.

Μια ιδέα πριν το χάραμα,  θάλασσα να αγγίζει στεριές, μια καθάρια πνοή στο ξεκίνημα της μέρας. Όλα είναι εδώ, τακτοποιημένα με ορθολογιστική σειρά σε ένα όνειρο.