Έχεις δει ποτέ ψυχές να δακρύζουν; το πιο όμορφο θέαμα. Βυθίζονται και αναδύονται για μια ανάσα δίνοντας φιλιά. Ακούς τους παλμούς τους μόνο αν υπάρξεις ευσεβής, τόσο αργοί και ήρεμοι που θλίψη δεν θα αντιληφθείς. Να σου συστηθώ; θα μου επιτρέψεις; φυγόποινος, έχω ξεφύγει από όλα.
Έχεις ακούσει καρδιές να ραγίζουν; ο ωραιότερος ήχος. Ψιθυρίζουν γλυκόλογα σε όρκους και σχίζουν γράμματα, αποδείξεις μην υπάρξουν, τιμωρία μην γίνει κάποιου περαστικού. Θα αψηφίσεις το ψύχος και θα περπατήσεις σε παραλία δύο βήματα να οριοθετήσεις το γκέτο σου. Μειονότητα με ευαισθησίες και πείσμα. Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου