Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Να σου πω που έχω σταθεί τυχερή; όχι σε υλικά αγαθά που φθείρονται και δεν θυμάμαι καν που είναι καταχωνιασμένα, μα για τις ψυχές που έχω γνωρίσει, πέρα από ευχές και όνειρα. Μπορεί να είμαι μικρή και να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους με δέος και την υπόστασή τους να χαζεύω σαν παρατηρητής, αλλά οι ματιές  αποτυπώνονται, οι αγκαλιές που δόθηκαν και μοιράστηκαν ισάξια σε αποδέκτη και παραλήπτη.
Θέλεις να σου πω πόσο αφελής είμαι και έχω υπάρξει; όχι σε στιγμές, μα σε ολάκερη ζωή, που για αυτό που πιστεύω, θα φέρω ενώπιόν σου έναν κόσμο μάταιο για να σε πείσω πως δεν ανήκω εδώ. 
Αν έχεις δικαίωμα και λόγο στην καρδιά μου, δεν είμαι εγώ που ζητάς για να σου δώσω πόρισμα, αλλά ο ίδιος σου ο εαυτός.


Δεν υπάρχουν σχόλια: