Πολυτέλεια

Ένα ατίθασο πλάσμα, δεν έχω δικαίωμα να παραμείνω; δίχως να ορίζω αισθήσεις, γουλιά από κρασί σε χείλη και ξέρω πως είναι να σώνονται τα φιλιά. Δεν θα ανησυχήσει κανείς για σένα φίλε μου, διότι είσαι αρεστός και αγαπητός, για μένα αν ρωτάς, απάντηση ουδεμία, γιατί ακόμη σκέφτομαι τις πράξεις και τις συναρτήσεις όλων των διαπιστεύσεων που φέρει η ψυχή. 

Χαράματα πάνω σε ράγες κυλούν τα όνειρα και τερματίζουν στην  μορφή σου, μια άυπνη σιλουέτα επιβάτης. Προσπαθούσε σε όλη την διαδρομή να ξεφύγει της διαιτησίας, του ελεγκτή και βρέθηκε μπροστά στην μηχανή, δίπλα στον καρβουνιάρη, να κερνά μπύρες και να γλυτώνει την αποπομπή.

Σε ξέρω, σε έχω αγκαλιάσει στιγμιαία σε λανθασμένη γιορτή, σε αγνώστου μοιρασιά, σου χάρισα ένα προσκλητήριο από  λησμονημένη χαρά, για να βρεθώ εδώ, σε δική σου στιγμή ναυαγός.