Τα όνειρα να κυλούν, να μην νιώθω στάσιμες εικόνες από δαύτα. Σε ορίζοντα να χάνομαι το χάραμα, φως να μην μπορώ να αντικρίσω, γιατί θα διακρίνω την ίριδα πάνω σε υγρά μονοπάτια. Να τρέχουν μορφές, να μην διακρίνω τα τερτίπια του μορφέα. Κατάφερες και γέμισες έναν ουρανό με δάκρυα, σου ήταν τόσο εύκολο. Ένα ακόμη παιχνίδι για να διαλέξεις μεριά και να ησυχάσεις σε αγκαλιά. Χάδια να διαφεύγουν από την  νοσταλγία πάνω στο κορμί σου και να θεωρείς πως ήταν απλά το παραθύρι ανοιχτό μια καλοκαιρινή βραδιά. Αδύναμη να αντιδράσεις, κούρνιασες σε γωνιά, όχι από φόβο, απλά νιώθεις!