Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Σκηνοθέτης

Ο πόνος διαρκεί μόνο μια στιγμή, όπως ο ήχος από κάτι που σπάει. Λίγο μουδιασμένος από την σύγκρουση και την αναισθησία που έπρεπε να σε υποβάλουν. Βλέμμα πλάνο, χαμένο κάπου στην διαδρομή. Το σκηνικό; ίδιο και απαράμιλλο κάλους στολίζει βραδιές για τα αποκαλυπτήρια. Εφευρίσκεις τρόπους για ένα ακόμη δικό σου χειροκρότημα σε παρερμηνευμένους θεατές. Γλίστρησε το ποτήρι της σαμπάνιας από το χέρι σου σαν σε φίλησα μπροστά σε κοινό για να προκαλέσω αντίδραση σε ψυχρούς και ακίνητους καημούς.
-Άυπνος; 
-Όχι δα, κουρασμένος απλά από όλα.
Ήχος από μια κλακέτα και σταμάτησε το δράμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: